ประสิทธิภาพน้ำปัสสาวะกลั่นในการขัดเซลล์ผิวหนังที่ตายให้หลุดออก : ปิ่น คำเพียงเพชร

ช่วงนี้มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เรื่องน้ำปัสสาวะหรือฉี่ทางสื่อโซเชี่ยลกันหนักมาก
หลายท่านอาจสงสัยว่า ตกลงน้ำปัสสาวะนี่ มันเป็นยาจริงๆ เป็นยาวิเศษที่รักษาโรคได้สารพัดโรคจริง หรือว่ามันเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ เป็นเชื้อโรคกันแน่…

วันนี้จะมาแบ่งปันประสบการณ์การใช้น้ำปัสสาวะ ในส่วนของการใช้ทาผ่านทางผิวหนังค่ะ และใช้เป็นแบบปัสสาวะกลั่น คือนำไปต้มสกัดน้ำปัสสาวะ

ภาพที่เห็น เป็นเท้าของผู้สูงวัยอายุ 80 กว่าปี ที่ผ่าตัดกระดูกเท้าเมื่อประมาณ 30 ปีที่แล้ว ผลจากการผ่าตัด นอกจากทำให้กระดูกกลายสภาพจากปกติ

ยังส่งผลให้เลือดไม่สามารถไหลเวียนมาเลี้ยงตรงบริเวณเท้า ฝ่าเท้าและข้อเท้า ดังนั้นเท้าก็จะแห้งๆดำๆคล้ายๆเป็นโรคหนังแข็งมีแผลอยู่เรื่อยๆ

พอทานของแสลง อาหารแสลง วันดีคืนดีก็เป็นแผลตรงที่ข้อเท้าตามภาพ ดีหน่อยเมื่อแผลแห้งแล้ว จะเป็นสะเก็ดแห้งๆทับถมกันไปหลายๆชั้น

จะดึงออกก็ไม่ได้ เนื่องจากพอดึงออกก็จะทำให้เป็นแผลฉีกขาดเข้าถึงเนื้ออ่อนอีก ก็ยิ่งไม่หายสักที จึงลองใช้น้ำปัสสาวะกลั่นฉีดพ่นบริเวณเท้าที่แห้งและเป็น

สะเก็ดทับถม ฉีดหลายๆรอบ เพื่อให้หนังที่แห้งและแข็งกระด้างนิ่มลง จากนั้นจึงเอามือค่อยๆถูไปถูมา ปรากฏว่าหนังที่แห้งแข็งกระด้างที่ทับถมมานานนั้น

ก็ค่อยๆหลุดออกมาเป็นชั้นๆ

ในที่สุดก็หลุดออกจนเกลี้ยง คงเหลือแต่ผิวหนังที่แลดูสะอาดเกลี้ยงเกลา ซึ่งตรงกันข้ามกับภาพในอดีต  ผิวหนังที่เกิดใหม่เป็นสีเนื้ออมชมพูระเรื่อดังภาพที่เห็นตามภาพ after

น้ำปัสสาวะกลั่น มีประสิทธิภาพสูงในการขัดเซลล์ผิวหนังที่ตายหลุดออกง่ายเว่อร์

จากนั้นก็ฉีดพ่นบริเวณผิวหนัง ที่ค่อนข้างบางและรู้สึกแสบนิดๆเมื่อมีการสัมผัสบริเวณนั้น หลังจากที่ได้ฉีดพ่นไปวันละ 2-3 รอบ ผ่านไป 2 วัน ท่านบอกว่ารู้สึกดีขึ้นมากไม่เจ็บไม่แสบแล้ว ไม่รู้สึกระคายแล้ว

รวมถึงการฉีดพ่นที่หัวเข่าด้วย ซึ่งเป็นบริเวณที่เคยผ่าตัด ปกติก็จะมีอาการปวดเมื่อยเป็นครั้งๆ หลังจากที่ฉีดพ่นไป ก็รู้สึกได้ทันทีว่าอาการปวดเมื่อยหายไป ท่านบอกเช่นนี้

และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของการใช้ปัสสาวะกลั่นในการขัดเซลล์ผิวและรักษาแผล